Ένα βότανο ωραίο (Συγχορδίες για κιθάρα)

Εισαγωγή:

Cm Fm Cm Gm Cm 

Cm 

Ένα βότανο ωραίο, θέριεψε μες στην παρέα

Fm 

μας το δώρισαν δυο φίλοι

        Gm            Cm  Fm Cm Gm Cm 

που 'ρθανε απ' τον Περαία

D# 

Τον ελέγαν Πάτα-Πάτα

το παιδί από τα Σπάτα

Fm                     Cm 

που την παίρνει στα γιομάτα

Gm      Fm      Gm   Cm 

με έναν απ' την Καλαμάτα

D# 

Έλα να πάμε στον Περαία

να βρεθούμε όλοι παρέα

Fm      Gm          Cm 

κι ότι φίλε μου γουστάρεις

Gm    Fm        Gm     Cm 

να το βρεις και να φουμάρεις

Στη Λαμία καφενεία

σκέτα ζαχαροπλαστεία

ψάχνουνε για να τη βρούνε

συνεχώς, μα δεν μπορούνε

Έλα να πάμε στα Ταμπούρια

για να γίνουμε μαστούρια

κι άμα φίλε μου γουστάρεις

αργιλέ θε να φουμάρεις

Έλα να πάμε στον Περαία

να τα πιούμε οι δυο παρέα

κι ότι φίλε μου γουστάρεις

να απλώσεις και να πάρεις

Όλοι οι μάγκες αραγμένοι

είναι στεναχωρεμένοι

και ο ένας λέει στον άλλον

που θα βρουν για να γουστάρουν

Έλα να πάμε στον Περαία

να βρεθούμε οι δυο παρέα

και άμα φίλε μου γουστάρεις

να τον βρεις και να τον πάρεις

Έλα να πάμε στα Ταμπούρια

να βρεθούμε με μαστούρια

και άμα φίλε μου γουστάρεις

αργιλέ θε να φουμάρεις

Read More

ΑΛΑ ΑΝΟΙΞΕ ΚΙ ΑΛΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ (Συγχορδίες για κιθάρα)

[Εισαγωγή]

Em B Em 

Am  B 

Άλα

 Em 

Βίβα

 B   Em 

Δώσε

Em 

Άλα, άνοιξε κι άλλη μπουκάλα

                  Em  

και την κοινωνία τώρα

                  B7 

τηνε παίζω ένα παρά

 B 

Βίβα, τα φαρμάκια που ’ταν στοίβα

                           B7        Em 

Ποτηράκι-ποτηράκι λες και κάνανε φτερά

 E7 

Βάνε, όσα έρθουν κι όσα πάνε

          E                 

πού θα βρούμε τέτοιο βράδυ

      C           Am 

στη ζωή μας τη ρηχή

 A                      Em 

Δώσε, το τραπέζι ξαναστρώσε

               Am  

βάλε καθαρά ποτήρια 

           B7              Em 

κι άντε φτου κι απ’ την αρχή

[Εισαγωγή]

Em B Em 

Am  B 

Άλα

 Em 

Βίβα

 B   Em 

Δώσε

 Em 

Ρώτα, το κορίτσι πρώτα-πρώτα

                      Em 

τι γουστάρει να του παίζεις

               Am     B7 

μπουζουξή μου σεβνταλή

 B7 

Βάρα, τη δική σου τη λαχτάρα

                     B                   

που ίσως να ’ναι η αγάπη

      B7          Em 

το ποτό και το φιλί

E 

Ώπα, την καρδιά μου ισορρόπα

                       E 

σάμπως και θα σπάσει απόψε

                    Am 

και στα δέκα θα κοπεί

   Am                             Em 

Φτού σου, οι πενιές του μπουζουκιού σου

                              B        Em 

μου επήρανε τα ρέστα και μ’ αφήσανε ταπί

[Εισαγωγή]

Em B Em 

Am  B 

Άλα

 Em 

Βίβα

 B   Em 

Δώσε

Em 

Άλα, έχω στρώσει μια κεφάλα

                      Em 

και τα βλέπω όλα σα μπέης

                   B7 

και τα νιώθω σα πασάς

B 

Άντε, στα ποτήρια ξαναβάλτε

                       B 

κι άντε εβίβα μου και μένα

                       Em 

κι άντε εβίβα σας και σάς

  E 

Σβήνω, πωπω Θεέ μου τι θα γίνω

                  E 

αγκαλιά μου το κορίτσι

                        Am 

και τριγύρω μου τα βιολιά

  Am                     Em 

Σπάστα, όλα ας γίνουνε ανάστα

                           Em              

και μπαρδόν κι αν μπουμπουνίσω

       B7        Em 

και καμία πιστολιά

Read More

ΛΑΧΑΝΑΔΕΣ

Στην αγορά του Πειραιά στην Πλατεία Καραϊσκάκη, στα λεγόμενα Λεμονάδικα, μετά την καταστροφή του 1922 προστέθηκε αυτοσχέδιος καταυλισμός από παράγκες για να στεγαστούν προσωρινά οι πρόσφυγες. Στο διάβα των καιρών μετατράπηκαν σε μικρομάγαζα. Εκεί, σε συνδυασμό και με την κίνηση του λιμανιού, ανθούσαν και τα ναρκωτικά, αρχικά νόμιμα και μετά παράνομα αλλά και οι μικροληστείες. Άλλωστε λαχαναγορίτες και μανάβηδες είχαν πάντα γεμάτο πορτοφόλι, φίσκα στα λάχανα, που κυνηγούσαν οι λαχανάδες… Και κάπου εδώ έμπαινε και στο παιχνίδι ο ζόρικος αστυνόμος… Τα περιγράφει αναλυτικά, σαν ταινία μικρού μήκους, ο Βαγγέλης Παπάζογλου τραγούδι του.

Read More

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Κατά την περίοδο του 1ου Παγκόσμιου πολέμου, στην πατρίδα μας προστέθηκε και Εθνικός Διχασμός των ανάμεσα σε Βασιλικούς και Βενιζελικούς. Το δίλημμα αν θα συντασσόμασταν με τις δυνάμεις της Αντάντ δηλαδή της Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας όπως επιθυμούσε ο Βενιζέλος ή αν θα κρατούσαμε μια γερμανόφιλη ουδετερότητα όπως επεδίωκε ο βασιλεύς Κωνσταντίνος ο Α’ μάτωσε τον τόπο και τους ανθρώπους του. Τον Αύγουστο του 1916 ο Ελευθέριος Βενιζέλος συνέστησε δική του κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη. Το τραγούδι και οι άνθρωποί του δεν έμειναν ασυγκίνητοι. Δεν γνωρίζουμε τους πρώτους δημιουργούς, αλλά το τραγούδι τους επανήλθε στα χείλη όλων των Ελλήνων μέσα απ’ τη διασκευή του Σταύρου Ξαρχάκου και την επιμέλεια του Νίκου Γκάτσου για την ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη.

Read More

ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ

Ο Απόστολος Καλδάρας εξηγεί στον Παναγιώτη Κουνάδη τις συνθήκες που γέννησαν ένα μεγάλο τραγούδι του: «Ήμουν στη Θεσσαλονίκη, με την πρώτη κυβέρνηση του Οκτώβρη του 1944. Μετά τον Δεκέμβρη άρχισαν οι πρώτες συλλήψεις των αριστερών, των κομμουνιστών, που τους πιάναν και τους κλείναν στο Γεντί Κουλέ. Εγώ τότε είχα ένα φίλο με τον οποίο συνεργαζόμαστε, στα διάφορα κουτούκια εκεί πέρα, ονόματι Μίγκο. Αυτός καθόταν στην Ακρόπολη επάνω, κάτω από το Επταπύργιο – το Γεντί Κουλέ. Και μ’ έπαιρνε ταχτικά να πάμε να πιούμε κανένα ουζάκι και τα λέγαμε. Διάφορα πράγματα για τη δουλειά από δω, από ‘κει. Λοιπόν μια φορά έφυγα, θυμάμαι ήταν σούρουπο κι εκεί που φεύγαμε το βλέπω -δεν ξέρω έτσι κι άλλες φορές το ‘βλεπα. Εκείνη τη φορά μου ‘κανε εντύπωση πως ήταν σούρουπο, η βραδιά διαφορετική, ποιος ξέρει και βλέπω τη σιλουέτα του Επταπυργίου, των τειχών εκεί πέρα που ήταν οι φυλακές και μου ‘κανε εντύπωση. Κοίτα, τώρα λέω, εκεί μέσα πίσω απ’ τα τείχη αυτά είναι οι φυλακές. Και ‘κει μαζεύουν αυτούς τους ανθρώπους και τους κλείνουν φυλακή. Κι έτσι αυτή η εικόνα μου ‘δωσε την έμπνευση να γράψω το τραγούδι αυτό. Το ‘γραψα τότε στις αρχές του ’45».

Read More

ΕΓΩ ΜΑΓΚΑΣ ΦΑΙΝΟΜΟΥΝΑ

Ο Μιχάλης Γενίτσαρης γραμμοφώνησε λίγα αλλά χαρακτηριστικά τραγούδια. Όπως και οι περισσότεροι πρωτοπόροι της εποχής του, έκαναν το βίωμά τους δημιουργία. Ο Γενίτσαρης λέει για το λατρεμένο του αλλά και τόσο κακοφημισμένο στη δεκαετία του ’30,οργανάκι του: «Όταν έγραψα το Εγώ Μάγκας Φαινόμουνα ήμουν δεκατριώ-δεκατεσσάρω χρονών και έπαιζα καλό μπουζουκάκι. Στα δεκάξι μου, έπαιζα το Μάγκας Φαινόμουνα σε ταβέρνες. Ένας φίλος μου, που δούλευε κι αυτός, μου λέει: «Δεν πάς να το πεις σε καμιά εταιρία;». Το πήγα στην Κολούμπια, τους άρεσε, και κάναμε δίσκο. Ήταν ο Τούντας τότε διευθυντής. Τότε, δισκογραφούσαμε με λάμπες, μια κι έξω σε πλάκα 78 στροφών».

Read More

ΦΤΩΧΟ ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ ΜΟΥ

Ο Γιώργος Μητσάκης, νεαρός ακόμα συναντά τον Απόστολο Χατζηχρήστο. Εκείνος θα του διδάξει τα μυστικά του μπουζουκιού, θα τον προσκαλέσει στην Αθήνα και θα τον φιλοξενήσει στο σπίτι του στη Δραπετσώνα. Μαζί με τον Ηλία Ποτοσίδη θα δουλέψουν σαν τρίο παίζοντας σε ταβέρνες και καφενεία, βγάζοντας «πιατάκι». Ο Μητσάκης γνωρίζεται με τον Στελλάκη, τον Μάρκο, τον Παπαϊωάννου, το Στράτο, τον Περιστέρη, τον Κερομύτη, τον Μπιρ Αλλάχ, τον Τζουανάκο και άλλους πρωταγωνιστές και κατά την περίοδο της κατοχής εμφανίζεται στα μουσικά στέκια γύρω από την Ομόνοια (στου Πίκινου, στου Μπουχιούνη, στο Καρρέ του Άσσου). Γράφει τα πρώτα του τραγούδια που αμέσως ξεχωρίζουν για την στιχουργική τους φρεσκάδα και για την φροντισμένη και ταιριαστή μουσική τους. Σύμφωνα με τον Μητσάκη, το περίφημο Κομπολογάκι και το Όταν καπνίζει ο λουλάς - που ηχογραφήθηκαν μετά την απελευθέρωση και την επαναλειτουργία των studio στη Ριζούπολη και μάλιστα το καθένα σε τρεις παράλληλες εκτελέσεις - είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα και αφορμές. Δηλαδή το κομπολογάκι, που αγόρασε το χειμώνα του '41 από ένα μαγαζάκι (Το Μινιόν) της Πατησίων στην Αθήνα, με ότι του είχε απομείνει από την αγορά ενός παλτού από τα παλιατζίδικα στο Μοναστηράκι, χάθηκε στην διαδρομή προς την πλατεία Μεταξουργείου, αφού το παλτό είχε τρύπιες τσέπες. Φτωχό κομπολογάκι μου/ σε είχα το μεράκι μου...

Read More

ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου υπήρξε μέγας παίκτης του μπουζουκιού. Τα σόλα και τα ταξίμια του παραμένουν μυθικά και αξεπέραστα. Επίσης εργάτης του πάλκου και μέγας διασκεδαστής. Αλλά και σαν μελωδός ο Παπαϊωάννου είχε δική του προσωπικότητα και ύφος. Άμεσος, ευρηματικός και χιουμορίστας, μετά από κρεββατομουρμούρα που είχε με τη σύζυγό του προέτρεψε τον στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη, τον ξακουστό τσάντα, να γράψει ένα στίχο που να περιγράφει αυτά που τράβηξε το προηγούμενο βράδυ. Κάπως έτσι γεννήθηκε το Σβήσε το φως να κοιμηθούμε.

Read More

ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

Ο Βασίλης Τσιτσάνης μετά την Κατοχή, όταν τα στούντιο άρχισαν και πάλι να λειτουργούν, γραμμοφωνεί μία σειρά από αθάνατες επιτυχίες. Ανάμεσά τους και η αξεπέραστη «Συννεφιασμένη Κυριακή». Λέει ο Τσιτσάνης σχετικά: «Η μουσική που έκανα για τη Συννεφιασμένη Κυριακή ξεκινάει μέσα από το δικό μου κόσμο. Οτι αισθάνομαι το συνθέτω, και το τραγουδώ. Και τα λόγια δικά μου είναι. Μην ακούς τι λένε διάφοροι. Ημουνα στη Θεσσαλονίκη, είχε χιονίσει. Βγήκα να περπατήσω και είδα πάνω στο χιόνι αίματα, από συμπλοκή ανάμεσα σε στρατιώτες και αντάρτες. Μαράθηκε η ψυχή μου. Σκέψου πόσα παλικάρια σκοτώθηκαν εδώ, είπα. Ηταν Κυριακή. Πήγα στη γωνιά μου και με πόνο καρδιάς έγραψα το τραγούδι».

Read More

Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ

Ο Μάρκος Βαμβακάρης διηγείται την ιστορία ενός εμβληματικού τραγουδιού: «Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν... Ούτε και ξέρω πώς την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή».

Read More

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ

Τι να πει κανείς όταν τα ταλέντα περισσεύουν σε μια δισκογραφική ποιοτική και πάνω απ' όλα με μεράκι (μερακλίδικη) δουλειά!!!!

Τα παρακάτω δείγματα μιλούν από μόνα τους!!

Οι εκδόσεις δίσκων «Καθρέφτης» παρουσίασαν στον ΙΑΝΟ τον δίσκο «Ταξιδιώτης του Ονείρου» του Μάριου Κώστογλου.

Για τον δίσκο μίλησαν οι:

Κώστας Γεωργουσόπουλος συγγραφέας-κριτικός θεάτρου

Άννα Μπιθικώτση λογοτέχνης- χρονογράφος

Μωυσής Ασέρ εκδότης-μουσικός παραγωγός της εταιρίας «Καθρέφτης»

Την παρουσίαση, τα κείμενα και τον συντονισμό της βραδιάς είχε ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Γρηγόρης Χαλιακόπουλος.

Και κάπου εδώ λες, βρε αδερφέ, υπάρχουν ακόμα καλλιτέχνες που κρατάνε το ίσο σε τούτο τον τόπο... γιατί αδερφέ μου, άμα χαθεί το ίσο χάνει τον μπούσουλα ο ψάλτης στο ψαλτήρι....

 «Ταξιδιώτης του Ονείρου» του κορυφαίου ερμηνευτή και κιθαρίστα του ελληνικού τραγουδιού, Μάριου Κώστογλου.

Πρόκειται για ένα σύνολο πέντε τραγουδιών των οποίων τους στίχους υπογράφει ο Γιώργος Κρέπης.

Τη μουσική των τεσσάρων τραγουδιών έχει γράψει ο συνθέτης Κώστας Π. Νικολόπουλος σε ενορχήστρωση και επιμέλεια Κώστα Παπαγερίδη, και του ενός οι Γιώργος Κρέπης και Θοδωρής Τζινέλλης σε ενορχήστρωση και επιμέλεια Κώστα Συντρίδη. Το mastering και τις ηχογραφήσεις οι Κώστας Παπαγερίδης και Αντώνης Τζώρτζης στα Black Sea Studios και Studio Mastering Excepτional και οι Τάκης Αργυρίου και Κώστας Σαββίδης στο Studio Argiriou Recording.

Η φωτογραφία εξωφύλλου ανήκει στην Μαίρη Σαμαρτζή.



Πάνω από 50 χρόνια προϋπηρεσίας στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι και ο Μάριος Κώστογλου παραμένει ενεργός ερμηνευτής του ποιοτικού Ελληνικού τραγουδιού!


Καλοτάξιδα τα τραγούδια σας!!!!!!!!!!


Άρθρο: Δημήτρης Μεζάλας

Read More